سام شپارد در کتاب صوتی خواب خوب بهشت، داستان زندگی دو پیرمرد ناتوان را روایت کرده است که ارتباط هر یک با خودش و با دیگری و دیگران را به تصویر می‌کشد. توصیف‌ها و فضاسازی‌ها در این داستان خود کارگاه داستان‌نویسی است برای هر شیفته داستانی.

ساموئل شپارد راجرز چهارم (Sam Shepard) نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر آمریکایی بود. شپارد در طول زندگی حرفه‌ای‌اش بیش از ۴۰ نمایش‌نامه نوشت.

یکی از علایق شپارد در نمایشنامه نویسی حفظ تم سیاسی و خلق موقعیت هایی است که تداعی گر تضادهای سیاسی هستند. این مسئله خاصه با رویکرد انتقادی شپارد نسبت به سیاست های امریکا همراه است موقعیت در آثاری چون کودک مدفون، غرب حقیقی و خدای دوزخ آشکارا وزن و شکلی سیاسی دارد. این نمایشنامه ها اغلب در مکان‌هایی کوچک، گاه دورافتاده و با آدم‌هایی پاک باخته و ناامید ساخته می‌شود که رابطه‌شان به نمادی از رابطه قدرت و لایه های مختلف جامعه بدل می‌شود.

شپارد علاوه بر واکنش نشان دادن به حوادث روز در نمایشنامه‌های خود، وجه داستان گو و دراماتیک اثر را حفظ می‌کند. او تلاش می‌کند که از درام فرمی بسازد که می‌تواند تضادهای اصلی اجتماعی و فردی را آشکار کند و به همین دلیل او را باید در کنار بهترین نمایشنامه نویسان تاریخ ادبیات جهان قرار داد، چرا که او از غنی کنندگان آن مدلی است که درام نویسان با جهان خود روبرو می‌شوند.

در قسمتی از کتاب صوتی خواب خوب بهشت می‌شنویم:

این که کدامشان صبح زودتر از خواب بیدار می‌شود برای هر دو پیرمرد مایه رو کم کنی شده بود. هیچ کدام نمی‌دانستند ماجرا از کجا شروع شده. هیچ‌کدام نمی‌دانستند ماجرا از کجا شروع شده. شرمن که سه سال کوچک‌تر بود تازگی عادت کرده بود 4:30 دقیقه صبح از کیسه خوابش بزند بیرون و...