کتاب فرشته بیش فعال من به قلم لیدا شاهسونی در چهار بخش شما را با کودک بیش‌فعال، روش برخورد، نوع تغذیه و آزمون تشخیص بیش‌فعالی آشنا می‌کند.

متاسفانه امروزه در بیشتر موارد، اطرافیان بازیگوشی و شیطنت زیاد کودک را، به اشتباه بیش فعالی (ADHD) خطاب می‌کنند. در صورتی‌که تمام شیطنت‌ها و بازیگوشی کودکان نشان‌گر بیش‌فعالی در کودک نیست. باید توجه داشت کودکان بازیگوش معمولا پر‌انرژی هستند و بیشتر خانواده‌ها به دلایل شنیدن بیش‌فعالی به اکثر کودکان بازیگوش و شیطون به اشتباه برچسب بیش‌فعالی میزنند. کودکان بازیگوش اغلب رفتارهای شلوغ‌کاری و شیطنت‌آمیزی مانند کودکان بیش‌فعال دارند و ممکن است مدام وسط حرف شما حرف بزنند و یک جا آرام و قرار نداشته باشند و اطرافیان به شما بگویند که کودک‌تان بیش‌فعال است اما در این شرایط بهتر است بدانید که مشخصه اصلی بیش‌فعالی چیست.

در این کتاب شما خواهید دانست که می‌توان رفتار کودک خود را فقط با تغذیه و نه با داروهای شیمیایی، کنترل نمایید. خواهید دانست با رفتار مناسب کودک بسیار سر به راهی خواهید داشت. همچنین کودک بازیگوش خود را به اشتباه بیش‌فعال نخواهید خواند و به دیگران نیز این اجازه را نخواهید داد.

در بخشی از کتاب فرشته بیش فعال من می‌خوانیم:

اختلال بیش‌فعالی-کم توجهی یک بیماری عصبی رفتاری است با ۲ مولفه: بیش‌فعالی و بی‌توجهی یا نداشتن تمرکز.
برخی از این کودکان به صورت واضح فعالیت زیادی دارند و برخی هم توانایی تمرکز ندارند اما بیشتر آن‌ها هر دو مشکل را با هم دارند. این بچه‌ها مغز ماشین فراری را دارند اما با ترمز دوچرخه. ذهن آن‌ها در حال مسابقه است اما نمی‌توانند در زمان لازم سرعت‌شان را کم کنند.

اسکن‌های متعدد نشان می‌دهد بخشی از مغز کودک دچار اختلال که به کنترل رفتار کمک می‌کند، موجب تمرکز می‌شود و آن‌چه نیاز به انجام آن دارد را طبقه‌بندی می‌کند، کمی کوچک‌تر است. علاوه بر این انتقال‌دهنده‌های عصبی شیمیایی مغز مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین که پیام را از یک قسمت مغز به قسمت دیگر می‌فرستند در آن‌ها دچار کمبود است بنابراین برای مثال اگر معلم یک آموزش ۵ مرحله‌ای به کودک بدهد، او ممکن است تنها بتواند ۲ مرحله اول را انجام دهد و توالی کارهای بعدی را از دست بدهد.