کتاب زندگی مؤمنانه عاشوراییان به ارائه محتوا برای دوازده منبر با رویکرد تبیین سبک زندگی حسینی می‌پردازد.

این کتاب دربردارنده سرفصل‌های زیر است:

- خدا محوری عاشورائیان
- معادباوری عاشوراییان
- پایبندی عاشوراییان به حقوق دیگران
- ادب و بزرگواری عاشوراییان
- تربیت حماسی عاشوراییان
- اطاعت پذیری عاشوراییان
- حمایت از دین توسط عاشوراییان
- حیا و عفت عاشوراییان
- دنیاگریزی و پرهیز از تجمل عاشوراییان
- عبودیت  و  ارتباط عاشوراییان با خدا
- وقف مهم ترین دادرس قیامت
- وقف عامل پیشگیری از تهاجم فرهنگی

در بخشی از کتاب زندگی مؤمنانه عاشوراییان می‌خوانیم:

حسرت‌مندترین افراد در روز قیامت

سه طایفه‌اند که حسرت‌شان در قیامت از همه بیشتر است:

دسته اول: هر عالم و واعظی که به علم و نصیحتش، دیگران عمل کردند، ولی خود بی‌عمل از دنیا برود. این عالم فردای قیامت وقتی می‌بیند دیگران به برکت وعظ و علم او بهشتی شدند؛ اما خودش را به دوزخ می‌برند، چه خجالتی دارد؟! آرزو می‌کند‌ ای کاش زودتر او را به جهنم ببرند تا مردم او را نبینند.

دسته دوم : مولایی است که در اثر بی‌عملی در عذاب است؛ ولی غلامش در غرق در ثواب پاداش می‌باشد. این‌ها عذاب روحانی است، قطع نظر از عذاب جهنم و بدتر از آن است. یک عمر می‌گفت: «من مولایم، خانمم، نوکر و کلفت دارم.» اما در آن‌جا می‌بیند که خدمت‌گذاران، آقا و خانم حقیقی هستند و خودش بدبخت و پست و ذلیل است.

دسته سوم: مالداری است که از مالش بهره نبرده و آن‌ها را جا گذاشته و به آخرت سفر کرده است؛ اما ورثه‌اش اموال او را در خیرات و مبرات صرف کردند. زحمتش را او کشیده و استفاده‌اش را دیگران بردند. فردا هم حسرتش برای اوست.

تحریک احساس

اما کسی که مالی را به ناروا فراهم کرده و ورثه‌اش بدون آگاهی از پیشینه این مال، آن را در راه خیر هزینه کنند، حسرت این مرد دو برابر است، زیرا هم ثواب از دستش رفته و هم این‌که باید عذاب غصب مال و تضییع حقوق دیگران را تحمل کند. امام على (ع) فرمود: «روز قیامت بزرگ‌ترین حسرت و افسوس، افسوس مردی است که مالی را به ناروا گرد آورده است. خود به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده به بهشت رود.» رسول الله (ص) فرمودن: «پشیمان‌تر از همه مردم در روز قیامت، مردی است که آخرت خود را به دنیای دیگری فروخته است.»