کتاب انسان در چرخه جهان و انسان در چرخه زندگی نوشته‌ی غلامحسین عالی، نتایجی انکار ناپذیر از مجموعه دانسته‌های انسان و دست آوردهای تکنولوژیکی است.

قبل از هر چیز و پیش از ورود به متن باید به سه دسته از عوامل اساسی که در شکل گیری این نوشته نقش داشته‌اند اشاره شود و البته در متن اصلی بیشتر به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

1– چیزهائی که بیرون از انسان‌اند و ربطی به وجود انسان ندارند، مادی‌اند ولی ماده نیستند، این‌ها عبارتند از مکان، زمان، حرکت به مفهوم و تعبیری که شامل هر گونه تغییری نیز می‌گردد، ترکیب و ترتیب و امثال آن‌ها که همگی مادی‌اند یعنی نشأت گرفته از ماده هستند ولی ماده نیستند و مستقل از ماده و در غیبت و بدون وجود ماده وجود نخواهند داشت، وجودشان ناشی از وجود ماده است و با محو و نابود شدن ماده در جهان این‌ها نیز از میان می‌روند.

2– چیزهائی هستند که احساس می‌شوند ولی وجود خارجی ندارند به عبارت دیگر وجود مستقلی از احساس ندارند، این‌ها مترادف با توهم‌اند و تنها به شکلی احساسی بروز می‌کنند. این‌ها عبارتند از خودآگاهی، احساس من، احساس آزادی، احساس اراده و کلیه احساس‌هائی که درونی‌اند و ربطی به وقایع بیرون از انسان ندارند، احساس‌هائی از قبیل موفقیت، درستی، صدق، وجدان، گناه و باورها و ... . که تنها اعتباری (فرضی، احساسی، قراردادی و...) هستند و هیچ مستندی به غیر از قول و اقرار فرد مؤید و مستند آن‌ها نیست و قاطعیتی ندارند.

3– دسته دیگر، مفروضات واصول موضوعه‌ای هستند که محصول فرضیاتی مبتنی بر نتایجی تجربی‌اند و تعمیم آن‌ها ما به ازائی مادی نداشته و تنها بکار نظم و نسج به اصطلاح امور عقلی می‌آید، آن‌ها نیز اموری اعتباری‌اند.