کتاب صوتی امیال مختلف اثر خوآن خوسه سائر، داستانی از منظر یک روان‌شناس رومانیایی است که قصد دارد برای پرسشی پاسخی بیاید: «آیا نابسامانی‌های ذهنی، ساختارِ ویژه‌ی خودشان را دارند و در برابر مسائل بیرونی تغییرناپذیر و بی‌تفاوت‌اند یا آن که ظهور و بُروزشان با تغییر دولت‌ها تغییر می‌کند؟»

خوان خوسه سائِر در 28 ژوئن 1937 در نزدیکی سانتافه‌ی آرژانتین از پدر مادری کاتالویک و سوری‌تبار زاده شد. سائِر پس از تکمیلِ تحصیلات به روزنامه‌نگاری روی آورد و هم زمان به حلقه‌ی نویسندگانی محلی پیوست و با شاعرِ بزرگ آرژانتین خوآن اورتیس در همین جلسات آشنا شد، شاعری که آثارش تأثیری تعیین‌کننده بر سَبکِ نوشتاری سائِر گذاشت.  

وی در 1968 ابتدا برای اخذِ بورسیه برای مدتِ شش ماه به پاریس رفت اما سپس تا پایانِ عمر در آن جا ماندگار شد. در دانشگاهِ رِن تا هنگامِ بازنشستگی‌اش در سال 2002 ادبیات تدریس کرد. در پاریس دورانِ پختگیِ نویسندگی‌اش فرا می‌رسد و معروف‌ترین آثارش را همان جا به چاپ می‌رساند. در 1969 رُمانِ جایِ زخم‌ها از او به طبع می‌رسد که منتقدین آن را بهترین رُمانِ او ارزیابی کرده‌اند. پس از نه سال کارِ مداوم پیچیده‌ترین و عمیق‌ترین اثرش، درختِ لیمویِ واقعی را در 1974 به چاپ می‌رساند.  

در 1980 رمان هیچ‌کس، هیچ چیز، هیچ گاه منتشر می‌شود و او را به عنوانِ یکی از برجسته‌ترین نویسندگان اسپانیایی زبان مطرح می‌سازد. در 1983، فرزندخوانده، متولد می‌شود که تا امروز پرخواننده‌ترین اثرِ نویسنده است. در 1985 رُمانِ گلوسا به چاپ می‌رسد که به زعمِ بسیاری، بهترین رُمانِ اوست و به اقرارِ خود نویسنده، شبیه‌ترین چیزی‌ست به آن چه او دوست داشت خلق کند. در 1987 رُمانِ موقعیت را به چاپ می‌رساند و با آن جایزه‌ی نادال را در همان سال از آنِ خود می‌کند.  

از سائِر داستان‌هایِ کوتاه فراوان به جا مانده که در نوع خود بی‌نظیرند. او را پس از بورخِس بزرگ‌ترین نویسنده‌ی آرژانتین در نیمه‌ی دومِ قرنِ بیستم می‌دانند.

خوآن خوسه سائِر در 22 ژوئن 2005 در 67 سالگی بر اثرِ  سرطانِ ریه فوت می‌کند و در قبرستانِ پِرلاشسِ پاریس دفن می‌شود.