کتاب معیارهای حق و باطل در قرآن و روایات نوشته‌ی علیرضا ملکی، با کمک‌گیری از قرآن، نهج البلاغه، احادیث و کلام معصومین معیارهای حق و باطل را تفسیر می‌کند.

به جرات می‌توان گفت مشکل‌ترین آزمون آدمی در زندگی انتخاب بین حق و باطل است. آری دشوارترین آزمون انسان همین است چرا که بیشتر اوقات راه حق با منافع و خواسته‌ها و علایق آدمی در تعارض قرار می‌گیرد و یا پیوستن به جبهه اهل حق سختی‌ها و مشقاتی دارد که انسان ترجیح می‌دهد در حاشیه امن بماند و از وارد شدند در راه حق امتناع نماید.

یکی دیگر از موانع شناخت حق، تعصبات  قومی و نژادی است که انسان طبیعتاً نژاد و طایفۀ خود را بر حق می‌داند و  کارهای نادرست و ناحق طایفۀ خود را توجیه می‌کند.

یکی دیگر از مهمترین موانع شناخت حق کینه توزی است و انسان وقتی دنبال کینه توزی و انتقام گیری باشد دیگر به حق یا باطل بودن راه خویش توجهی ندارد و پرده‌های کینه ورزی جلوی چشمش را می‌گیرد و راه باطل می‌رود.

یکی دیگر از  حجاب‌های شناخت حق از باطل گناه و معصیت است. انسانی که در دام معاصی گرفتار است قوۀ تشخیص حق از باطل را از دست می‌دهد و گناهان آنچنان تارهایی بر چشم و گوش و قلب انسان می‌تنند که رهایی از این تارها به راحتی امکان پذیر نیست و تقوای الهی لازم است تا انسان از این حجاب‌ها مصون بماند:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقَاناً وَیُکَفِّرْ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (الانفال /29)

ترجمه: ‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر از خدا پروا دارید، برای شما [نیروی] تشخیص [حقّ از باطل] قرار می‌دهد و گناهانتان را از شما می‌زداید و شما را می‌آمرزد و خدا دارای بخشش بزرگ است.

در بخشی از کتاب معیارهای حق و باطل در قرآن و روایات می‌خوانیم:

قرآن هدایت‌گر است در گمراهی‌ها و رهگشا است در کوری‌ها و دست آویز است در لغزش‌ها و نور است در تاریکی‌ها و فروغ است در رخدادها و پناهگاه است در تباهی‌ها و بیداری است در ضلالت‌ها و روشنایی است در فتنه‌های تار.

روایات متعددی در زمینه راهگشا بودن قرآن در فتنه‌ها و شبهات وجود دارد که در کتب معتبر حدیث مانند اصول کافی و نهج البلاغه و.... آمده است.

پس مهمترین ابزار برای تشخیص حق و باطل تمسک به کتاب خدا و عترت پیامبر (ص) و مأنوس بودن با آن‌ها می‌باشد.