کتاب بتن‌های ویژه نوشته‌ی ایمان الیاسیان، با توجه به کاربرد خاص برخی از بتن‌ها به بررسی بتن‌های الیافی، خودتراکم، پلیمری و گوگردی می‌پردازد.

در بخشی از کتاب بتن‌های ویژه می‌خوانیم:

بتن الیافی، بعد از ایجاد اولین ترک در خمیر سیمان، بار وارده را تحمل می‌کند، به شرط آنکه مقاومت الیاف در برابر بیرون کشیده شدن آن‌ها در اولین ترک، بیش از بار در هنگام وقوع اولین ترک باشد، در مقطع ترک خورده، خمیر سیمان هیچ کششی را تحمل نمی‌کند و الیاف، تمام بار وارد بر مقطع مرکب را تحمل می‌کند. با افزایش بار بر روی مقطع مرکب، الیاف تمایل دارند که تن شهای اضافی را از طریق تن شهای پیوستگی به خمیر سیمان منتقل کنند. اگر این تنش‌های پیوستگی از مقاومت پیوستگی بیشتر نگردد، در خمیر سیمان ترک‌های دیگری نیز به وجود می‌آید. این روند ترک خوردگی تا آن جا ادامه می‌یابد که الیاف شکسته شوند و یا اینکه به علت از بی نرفتن پیوستگی، الیاف از درون بتن بیرون کشیده شوند.