کتاب نگاهی اجمالی بر پیامد برخی قوانین و باورهای شهرسازی نوشته‌ی فریبرز یدالهی، به دور از تکلف و با زبان عامه موضوعات شهرسازی را در قالب پرسش‌گریی مورد نقد قرار می‌دهد.

شناخت و آکاهی شهروندان از شهر و مباحث پیرامون آن منجر به مشارکتی سازنده شده و با افزایش آگاهی عمومی، خواسته‌ها و مطالبات سامان‌مند می‌گردد، لذا کُنش موثرتری میان شهروند و مدیریت شهری شکل گرفته، زبان مشترک حاصل شده و نتیجه این اعتماد متقابل در بهبود حال شهر و شهروند موثر خواهد بود.

با توجه اختصار مطالب، در این کتاب فصل‌بندی و تفکیک صورت نگرفته تا روایی بودن آن حفظ شود و آنچه در متن شاخص‌تر شده و به صورت عنوان آمده، بیشتر نقش نشانه‌گذاری دارد که گفتار را متعارف نماید. مطالب در دو بخش ارائه می‌گردد؛ قسمتی به نقد تعیین کاربری‌ها در محدوده شهری و در قسمتی به بررسی پیاده راه‌سازی در شهر سمنان می‌پردازد تا برخلاف رویه‌های موجود و گفته‌های مشهور به بازبینی مداوم و پیوسته باورها و قوانین روی آورده و از توقف در یک منزل پرهیز نماییم.

در بخشی از کتاب نگاهی اجمالی بر پیامد برخی قوانین و باورهای شهرسازی می‌خوانیم:

یکی از نگرانی‌های تهیه طرح‌های شهری که بر کارشناسان، مدیریت و عموم شهروندان تاثیر گذارده تعیین کاربری‌هاست. حساسیت موضوع به میزانی است که نگرانی از تخصیص کاربری‌های عمومی به اراضی شخصی تا تغییر مشاور بمنظور حذف ارتباط شهروندان با مشاور پیش رفته است. ضمن حساسیت شهرسازی و اهمیت کاربری اراضی به عنوان ماحصل مطالعات و بررسی‌ها، جو هولناک خاکسترنشینی مالکاتی که اراضی آن‌ها به رنگ کاربری‌های عمومی در می‌آید وجود دارد و گاه در زمان تهیه طرح‌ها شاهد گرم شدن بازار توافقات در ورود اراضی به محدوده شهر هستیم.

این موضوع تا روستاها هم تسری یافته و روستایی بجای دغدغه تولید، نگرانی تحدید محدوده را هم دارد. در اینجا از بیان مواردی از طرح‌های شهری که شهروند و مدیریت شهری را سال‌ها درگیر کمیسیون ماده پنج و طرح دعوی در دیوان عدالت اداری و مراجع قضایی نموده است می‌گذریم چرا آنانکه مباحث شهری را بصورت عملی (حرفه‌ای) پیگیری می‌نمایند ناگفته خود می‌دانند و نیاز به شاهد نیست. آنانکه باور ندارند نیز خود بیابند و یا از خواندن ادامه این مطالب صرف نظر نمایند.