کتاب روش‌های مقاوم سازی سازه‌های بنایی نوشته‌ی ایمان الیاسیان، به شرح راه‌‌هایی که برای مقاوم سازی سازه‌های بنایی لازم است، می‌پردازد.

در بخشی از کتاب روش‌های مقاوم سازی سازه‌های بنایی می‌خوانیم:

ساختمان‌های مصالح بنایی غیرمسلح ساختمان‌هایی هستند که به جز دیوارهای سازهای (برشی) مصالح بنایی فاقد سیستم سازه‌ای مشخصی می‌باشند. به سخن دیگر، در ساختمان‌های بنایی، دیوارهای برشی بنایی وظیفه تحمل هر دو نوع بار ثقلی و جانبی زلزله را بر عهده دارند. لذا در استاندارد 2800 ایران برای تأمین نیاز مقاومت برشی ساختمان‌های بنایی غیرمسلح در هر جهت، از مفهوم حداقل دیوار نسبی سازهای استفاده شده است. بدین معنی که در هر یک از امتدادهای اصلی ساختمان بنایی (با کلاف و بی کلاف)، مقدار دیوار نسبی نباید از مقادیر مندرج در این استاندارد کمتر باشد. ساختمان‌های مصالح بنایی، بناهای حجیمی هستند که با مصالح سنگین ساخته شده‌اند و نیروی چسبندگی بین مصالح و فرم‌های سازه‌ای خاص وظیفه انتقال نیروها و درنهایت پایداری و عملکرد یکپارچه بنا را بر عهده دارند.

مصالح ملات و آجر در برابر نیروهای فشاری عملکرد بسیار خوبی دارند ولی در برابر نیروهای جانبی و کششی مقاومت زیادی نداشته و پس از رسیدن به حداکثر توان خود به یکباره خرد می‌شوند. به عبارت دیگر فاقد خاصیت پلاستیک و شکل‌پذیری هستند. ساختمان‌هایی که با آجر، سنگ و یا بلوک سیمانی ساخته شده‌اند و در آن تمام یا قسمتی از بارهای قائم توسط دیوارهای با مصالح بنایی تحمل می‌شود در ردیف ساختمان‌های با مصالح بنایی محسوب می‌شود.