کتاب کاربرد شیوه‌های مدیریت بر عملکرد سازمانی شرکت کشتی سازی فراساحل ISOICO نوشته‌ی مصطفی محمودزاده، با هدف بررسی تأثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی، یادگیری سازمانی، فرهنگ سازمانی و توانایی‌های مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی در شرکت کشتی سازی فراساحل ایران نوشته شده است.

روش به کار رفته در این کتاب به لحاظ هدف از نوع پژوهش‌های کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده‌ها از نوع پژوهش‌های توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری، 260 نفر از کارکنان شرکت کشتی  سازی فراساحل ایران به تعداد 260 نفر می‌باشد که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی نسبی و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 155 نفر به عنوان نمونه محاسبه شده است.

به منظور بررسی  روایی پرسشنامه از تحلیل عاملی تاییدی و به منظور بررسی فرضیات تحقیق از مدل سازی معادلات 
ساختاری روش الگویابی معادالت ساختاری (SEM) با کمک نرم‌افزار SmartPLS 3 استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که شیوه‌های مدیریت منابع انسانی، یادگیری سازمانی، فرهنگ سازمانی و توانایی‌های مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی در شرکت کشتی سازی فراساحل ایران تاثیر معناداری دارد.

در بخشی از کتاب کاربرد شیوه‌های مدیریت بر عملکرد سازمانی شرکت کشتی سازی فراساحل ISOICO می‌خوانیم:

مدیریت منابع انسانی (یا به اختصار منابع انسانی) عبارت است از فرایند کار کردن با افراد، به طوری که این افراد و سازمان شان به توانمندی کاملی دست یابند، حتی زمانی که تغییر، نیاز به کسب مهارت‌های جدید، تقبل مسئولیت‌های جدید و شکل جدیدی از روابط را ملزم باشد. در واقع مدیریت منابع انسانی، استفاده از نیروی انسانی در جهت اهداف سازمان است و شامل فعالیت‌هایی نظیر کارمندیابی، آموزش، حقوق و دستمزد و روابط سازمانی می‌شود.

به عبارتی دیگر مدیریت منابع انسانی تابعی در سازمان است که عملکرد کارکنان را در خدمت رسانی به اهداف استراتژیک کارفرما، به حد اعلا میرساند. مدیریت منابع انسانی به دنبال یافتن چگونگی مدیریت افراد در سازمان‌ها، با تمرکز بر سیاست‌ها و سیستم‌ها می‌باشد. واحدها و بخش‌های مدیریت منابع انسانی، خصوصأ مسئول بخشی از فعالیت‌ها، نظیر استخدام، آموزش و توسعه، ارزیابی عملکرد و پاداش و جزا (به عنوان نمونه مدیریت سیستم حقوق و مزایا) می‌باشد. همچنین مدیریت منابع انسانی به روابط صنعتی توجه دارد، که همان تعادل در اعمال سازمانی با قوانین ناشی از بحث‌های بین کارکنان و مدیران و قوانین دولتی می‌باشد. در ابتدا علم مدیریت، ارجحیت و اولویت را به سازمان میداد تا منابع انسانی، اما امروزه توجه علم مدیریت به منابع انسانی معطوف است.