این کتاب پژوهشی در نقد برخی از عقاید غلوآمیز شیعیان در مورد مقام ائمه است. در این نوشتار ضمن بیان معنای غلو و غالیان در قرآن، حدیث و سخنان بزرگان دینی، تاریخچه‏ ای از غلو و افراطی‏گری در مسلمانان به ویژه شیعیان نسبت به امامان معصوم (ع) ارایه شده و برخی از این عقاید که امامان را تا سر حد الوهیت و ربوبیت بالا می‏برند مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است و احادیث غلوآمیز در این زمینه از جهت سند و دلالت به ارزشیابی گذاشته می‎شود. نگارنده بسیاری از روایاتی را که اهل‏ البیت را تا همسطح خدایی بالا می‏برند، جعلی و دروغی دانسته و مدعی است که در این روایات دست برده شده و قسمتی یا کل روایت مورد جعل و وضع قرار گرفته است. وی به نمونه‏ هایی از این روایات اشاره کرده و سرچشمه‏ ها و علل بیماری غلو و افراطی‏گری را بیان نموده است و خود رستگاربینی، خشک مذهبی، و برخوردهای احساسی با مسایل دینی را مهم‎ترین علت گرایش به غلو عنوان می‏کند.