خدای سبحان در سوره بقره آیه (185) می فرماید:
شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان فمن شهد منکم الشهر فلیصمه ...
ماه رمضان، ماهی که قرآن در آن نازل گردید تا راهنمای مردم و دلایل هدایت و شناخت حق و باطل باشد.
پس، هر که این ماه را دریافت، باید که روزه اش بدارد.
و در سوره قدر می فرماید:
انا انزلناه فی لیله القدر و ما ادرئک ما لیله القدر لیله القدر خیر من الف شهر تنزل الملئکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر سلام هی حتی مطلع الفجر
ما آن (= قرآن ) را در شب قدر نازل کردیم. و چه میدانی شب قدر چیست؟ شب قدر بهتر از هزار ماه است، فرشتگان و روح در آن شب با اذن پروردگارشان و با تقدیر امور فرود می آیند. شبی سلامت و سالم تا طلوع فجر.
خداوند سبحان قرآن کریم را در شبی از شبهای ماه رمضان نازل کرد، و این شب، شب قدری شد که فرشتگان و روح تا ابد الدهر، به اذن الهی، در آن نازل می شوند، و برکت آن نیز، تا ابد الدهر به همه ماه رمضان گسترش یافته است.
ما در کتاب عقاید اسلام در قرآن کریم در مبحث نسخ چگونه مبارک شدن جمعه از زمان آدم - علیه السلام - را بررسی کرده و برکاتی را که خدای سبحان در آن روز بر آدم - علیه السلام - نازل فرمود، یادآور شدیم. و نیز، عصر نهم ماه ذی الحجه را که به خاطر آمرزش نازل شده بر آدم علیه السلام برکت یافت و باعث شد تا خداوند برای همیشه در عصر آن روز، در عرفات، گناهان بندگانش را بیامرزد، و بدان خاطر، سرزمین های: عرفات، مشعر و منی نیز در نهم و دهم ماه ذی الحجه بر همه بنی آدم مبارک و میمون شد و آثار آن تا ابد الدهر باقی ماند.