ریموند لوتا مورخ مائویست در این کتاب به بررسی حوادث مربوط به انقلاب فرهنگی چین و منازعات موجود در حزب کمونیست و نهایتا مصادره انقلاب توسط باند لین پیائو و لیوشائوچی می پردازد.

طی سال های ۷۶  ۱۹۷۳، اگر یک مساله بود که کلیه ی نقطه نظرات و خطوط مخالف درون حزب کمونیست چین را در خود فشرده میکرد، همانا مساله ی چگونگی ارزیابی از انقلاب فرهنگی بود. برای این امر دو دلیل وجود داشت. اول آنکه، انقلاب فرهنگی به اتمام نرسیده بود، علی رغم اینکه در خارج از چین چنین شایع بود که انقلاب فرهنگی در ۱۹۶۹ پایان یافته است. دوم آنکه، تحولاتی که انقلاب فرهنگی با خود به همراه آورده بود کانون مبارزه ی شدیدی در تمامی سطوح حزب و جامعه گردید. نیروهای انقلابی سعی در حفظ و گسترش این تحولات داشتند و تلاش نیروهای راست در محدود نمودن، بی محتوی ساختن و نهایتاً محو کردن این تحولات بود.