کتاب رویاهای پر پر شده کودکی دلنوشته‌های امیر اعتمادی، دانشجویی است که با تقدیری که پدر و مادرش برایش ایجاد کردند، مبارزه می‌کند.

در بخشی از کتاب رویاهای پر پر شده کودکی می‌خوانیم:

چارلز داروین برای برآوردن خواست پدرش در 16 سالگی برای تحصیل طب به «ادینبورو» رفت، اما این رشته او را ارضاء نکرد و او پزشکی را «حرفه وحشیانه» خواند. نظریه انتخاب ظبیعی او هنوز هم مورد قبول است. 

اگه اون به دنبال بدست آوردن آرزو‌های پدرش می‌رفت ممکن بود هیچ کسی متوجه نظریه انتخاب طبیعی نشه. به نظرتون چند نفر تو دنیا برای راضی نگه داشتن پدر و مادرشون و به علت شکوفا نشدن استعداد هاشون باعث عقب موندن علم بشر شدن؟

در زمانی که آل‌پاچینو ۱۰ سال بود، بین دوستانش مشهور به سانی بود و خیلی دوست داشت که بازیکن بیسبال شود. دوستانش وی را بازیگر نیز خطاب می‌کردند. در دوران مدرسه زیاد فعال نبوده و خیلی از کلاس‌هایش، بجز کلاس انگلیسی، شرکت نمی‌کرد و نهایتاً نیز در سن ۱۷ سالگی ترک تحصیل کرد. مادرش با تصمیم ترک تحصیلش مخالف بود که به همین دلیل با هم بحث شدیدی کرده و در آخر آل‌پاچینو از خانه فرار می‌کند. فکرکنید آل پاچینو به حرف مادرش گوش می‌داد و می‌رفت درس می‌خوند. الان احتمالا کارمند یه جایی بود و اوضاعش مثه خیلی از ماها بود.