کتاب عوارف المعارف که شھرت جھانی را برای سهروردی به ارمغان آورد و از طرف دیگر در بیشتر نقاط از قلمرو اسلام این کتاب آنچنان اھمیت داشته که تدریس این کتاب به عنوان شرط اول تأسیس خانقاه به شمار می‌رفته است، که از نظر منابع عرفانی جزء امھات کتاب است به گونه‌ای که این اثر بسیار منظم و دقیق طرح شده و این در حالی است که در کتاب‌ھای عرفانی معمولاً نظم ندارند.
کتاب عوارف المعارف در زمان خود سهروردی به فارسی ترجمه شده است و قدیمی‌ترین ترجمه فارسی آن ظاھراً ھمان است که اسماعیل بن عبد المؤمن در سال ۶۵۵ ه کرده است و کار آقای قاسم انصاری ھم تصحیح انتقالی ترجمه ابو منصور بن اصفھانی متعلق به قرن ھفتم بوده است.

آقای قاسم انصاری می‌گویند که من برای اینکه مترجم را بھتر بشناسم نامه‌ای به استاد مجتبی مینوی نوشتم و ایشان در جواب نوشتند که من و فروزانفر به دنبال اطلاعات مورد نیاز شما گشتیم اما مطلب قابل توجھی پیدا نکردیم اما با این وجود با توجه به آثار عبدالمومن اصفھانی و بزرگانی که با او در ارتباط بودند معرفی خوبی در کتاب آمده است.