کتاب احادیث امام حسین (ع) شامل مجموعه احادیث این امام عزیز است و به صورت 173 حدیث است که توسط عزیز باقریار گردآوری شده است. حسین بن علی بن ابی طالب (ع)، مشهور به اباعبدالله و سیدالشهداء، امام سوم شیعیان، فرزند دوم امام علی (ع) و نوه پیامبر (ص)، که در واقعه عاشورا به شهادت رسید.

حسین بن علی (ع) در دوره کودکی از محبت و علاقه فراوان پیامبر برخوردار بود. در دوره خلافت امام علی در کنار ایشان بود و در جنگ‌های آن دوره شرکت داشت. در زمان امامت امام حسن (ع) پیرو او بود و پس از شهادت وی نیز، تا زمانی که معاویه در قید حیات بود، به پیمان ایشان با معاویه وفادار ماند؛ اما پس از مرگ معاویه بیعت با یزید را مشروع ندانست.

فشار یزید بر حاکم مدینه که یا از امام حسین بیعت بگیرد یا او را به قتل برساند، باعث شد حسین (ع) در ۲۷ رجب سال ۶۰ق رهسپار مکه شود. با توجه به دعوت کوفیان برای پذیرش زمامداری، او از مکه به سوی کوفه رهسپار شد. ورود عبیدالله بن زیاد از طرف یزید به کوفه باعث شد امام نتواند به کوفه وارد شود. امام حسین در کربلا با سپاهیان عبیدالله بن زیاد مواجه شد و در جنگی که در دهم محرم سال ۶۱ق میان دو لشکر درگرفت، به همراه یارانش (حدود ۷۲ نفر) به شهادت رسید. پس از جنگ، خانواده‌اش به اسارت درآمدند و به کوفه و شام فرستاده شدند.

شهادت امام حسین (ع) آثار قابل‌توجهی بر رفتار مسلمانان و شیعیان در طول تاریخ داشته و الهام‌بخش مبارزات، انقلاب‌ها و قیام‌های متعددی بوده است. شیعیان بر گریه و سوگواری بر شهادت امام حسین (ع)، به ویژه در ماه محرم، تأکید دارند.

چندین حدیث از امام حسین (ع) به شرح زیر است:

امام حسین علیه السلام: من کشته اشکم؛ هر مؤمنى مرا یاد کند، اشکش روان شود.
امام حسین علیه السلام: به راستى که من مرگ را جز خوش بختى نمی‌دانم، و زندگى با ستمکاران را جز ملال.
امام حسین علیه السلام در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ مى‌دهد: برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى‌ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى‌افزاید، مى‌شکند. مردم میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‌خورند و این معناى سخن خداوند است.