در کتاب به نام خدا نوشته‌ی رحمت پوریزدی، مجموعه‌ای از احادیث نورانی اهل بیت درباره «بسم‌الله» و مثل‌های شیرین فارسی درباره خداوند و نیز شعر‌هایی که با نام خدا آغاز می‌شوند، گردآوری شده است.

«بسم‌الله» یعنی: تنها نام خدا و استمداد و کمک و یاری من فقط از اوست. 
«بسم‌الله» رمز آن است که اصل و بنا بر لطف و مهربانی است. 
«بسم‌الله» رمز آن است که در شروع کار نیاز به دلگرمی و امید و رحمت است و مبدا و منشاء همه قدرت‌ها و امیدها و رحمت‌ها خداست. 
«بسم‌الله» اسم اعظم الهی و از بزرگ‌ترین نام‌های خداوند.
«بسم‌الله» یعنی آغازی با خیر و برکت و امداد الهی.
«بسم‌الله» یعنی فقط خدا در کار من شریک است و بس. 

در بخشی از کتاب به نام خدا می‌خوانیم:

خدا از قَدَت بردارد و روی عقلت بگذارد. 
در سرزش به کسی که کاری را بر اساس نادانی و جهالت خود انجام می‌دهد. کنایه به اینکه ارزش عقل و دانش بیشتر از هیکل و اندام ظاهری است. 

فردا هم روز خداست. 
به آینده امیدوار باش و اینکه فردا هم می‌شود کارها را انجام داد. لذا حرص و عجله نداشته باش. 

دزد به دزد می‌زند خدا خنده‌اش می‌گیرد. 
اوضاع به هم ریخته باشد. هر کس سر دیگری کلاه می‌گذارد هر کسی فکر می‌کند که از او زرنگ‌تر نیست اما چون دست بالادست بسیار است آدم‌های عاقل به این اوضاع می‌خندند.