کتاب احادیث امام حسن عسکری (ع) اثری از عزیز باقریار که شامل 141 حدیث از امام حسن عسکری (ع) است. حسن بن علی بن محمد مشهور به امام حسن عسکری، یازدهمین امام شیعیان اثناعشری، فرزند امام هادی (ع) و پدر امام زمان (ع).

لقب عسکری ازآن‌جهت به ایشان داده‌شده که در شهر سامرا که به عسکر نیز مشهور بوده، اقامت اجباری داشته است. از دیگر القاب آن حضرت، ابن‌الرضا، هادی، نقی، زکی، رفیق و صامت است. محدودیت‌های شدید حاکم بر زندگی امام عسکری سبب شد تا آن حضرت برای ارتباط با شیعیان، نمایندگانی برگزیند. عثمان بن سعید از نمایندگان خاص وی بود که پس از وفات امام و آغاز عصر غیبت صغری، به‌عنوان نخستین وکیل و نایب خاص امام زمان نیز ایفای نقش کرد.

امام عسکری در ۱ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ ق بیمار شد و در هشتم همان ماه، در ۲۸ سالگی در سامرا درگذشت و در خانه‌ای که پدرش دفن شده بود مدفون شد. تا به امروز حرم امامین عسکریین دو بار به دست تروریست‌ها تخریب شده است. اولین حمله در ۳ اسفند ۱۳۸۴ ش و دومین حمله پس از گذشت شانزده ماه در ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ ش رخ داد. احادیثی که از امام عسکری نقل شده درباره موضوعات مختلفی است، ازجمله تفسیر قرآن، اخلاق، فقه، امور اعتقادی، ادعیه، زیارت.

چندین حدیث از امام حسن عسکری (ع) به شرح زیر است:

امام عسکرى علیه‌السلام: دو خصلت است که بالاتر از آن‌ها چیزى نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.
امام عسکرى علیه‌السلام: مؤمن پنج نشانه دارد و یکى از آن‌ها زیارت روز اربعین است.
امام عسکرى علیه‌السلام: بهترین برادر تو کسى است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود، به یاد آورد.
امام عسکرى علیه‌السلام: هر که برادرش را در خلوت پند دهد، او را آراسته است و هر کس برادرش را در جمع پند دهد، او را سرشکسته کرده است.