کتاب خدای خوبی‌ها به قلم مهدی خدامیان آرانی به تحریر در آمده است.

خدایا! مى‌خواهم براى تو بنویسم، درباره تو مى‌نویسم، خوب مى‌دانم اگر توفیق تو نباشد، این کار چقدر سخت است!
خودت آگاه هستى که قلم من سرگردان و حیران است، دست از نوشتن بر مى‌دارم و به سوى رحمتت چشم مى‌دوزم و از تو یارى مى‌خواهم.
آیا تا به حال در فصل پاییز به درختان نگاه کرده‌اى؟ وقتى باد مى‌وزد برگ‌هاى زرد درختان بر روى زمین مى‌ریزند، وقتى تو ذکر لا اله إلاّ الله را با صداى بلند مى‌گویى، گناهان تو پاک و روح تو از آلودگى‌ها زدوده مى‌گردد.
اکنون باید فکر کنى که معناى این ذکر چیست؟
تو این باور را بر زبان مى‌آورى که هیچ معبودى جز خداى یگانه ندارى. هیچ کس و هیچ چیز در زندگى تو جاى خدا را نگرفته است. تو فقط یک خدا دارى و فقط دل به او بسته‌اى.
لا إله إلاّ الله.
تو خود مى‌دانى که زندگى امروز بشر پر از زرق و برق و چیزهایى است که دل آدمى را مى‌رباید. امروزه دنیا همه زیبایى و دل فریبى خود را به نمایش گذاشته است. این دنیا هر لحظه، دل تو را مشغول خود مى‌کند و تو فقط کافى است یک لحظه غفلت نمایى، مى‌بینى که کسى یا چیزى دل تو را از آنِ خود مى‌کند، آن لحظه دیگر آن کس یا آن چیز بُت تو مى‌شود، به پاى دل تو زنجیرى بسته مى‌شود و تو دیگر زمینى مى‌شوى، امّا ناگهان نسیم رحمت خدا مى‌وزد و تو از عمق وجود خود مى‌گویى: لا إله إلاّ الله