کتاب رمان عشق یک میوه فروش به قلم محدثه سادات عزیزی داستان زندگی دختری از خانواده‌ی مرفه به نام ملینا را روایت می‌کند که عاشق پسری میوه‌فروش می‌شود اما...

در بخشی از کتاب رمان عشق یک میوه فروش می‌خوانیم:

سعی کردم جلوی سبحان خوشحال باشم ولی خب واقعا دلم براش می‌سوخت من دوسش نداشتم ولی خب گناه داشت جوان بود و حیف بود اون می‌تونست ازدواج کنه و زندگی کنه ولی به هر حال من الان باید به فکر زندگی خودم باشم مجبور بودم تا چهل پنجاه روز باز از زندگیم دور باشم همه می‌دونستن اینکه من و سبحان‌ یه مدت باهم بودیم‌ یه طوری بود که من توی جای دیگه بودم و سبحانم‌ یه جای دیگه راستش با اون قیافه گرفتنش من یکی که باورم نمی‌شد بره تو امام‌زاده بمونه و اونجا رو مرتب کنه ولی خب به اجبار همه کار انجام می‌داد فقط به خاطر زندگی با من. واقعا برام جالب بود سبحان چقدر عاشق من بود که واسه بامن بود دست به هر کاری می‌زد خلاصه برگشتیم و رفتیم خونه‌ی عمه‌، یه مراسم گرفتن و باز ما راهی تهران شدیم و آمدیم خونمون سبحان با بابام حرف زد و اون روز من تازه فهمیدم همه از رفتن ما خبر داشتن و جای مارو بلد بودن فقط به خاطر آرامش‌مون بهمون سر نمی‌زدن اون شب خیلی آروم و خوشحال تو اتاق همیشگی خودم خوابیدم و عطا تا صبح بالا سرم نشسته بود.

من و عطا خیلی باهم جور بودیم عطا زمانی که فهمید من قراره ازدواج کنم افسردگی گرفته بود راستش منم خیلی دوسش داشتم‌، یه دنیا بود و یه عطا. بدون اون من اصلا نمی‌تونستم زندگی کنم ولی از وقتی که سبحان اومده بود دیگه یکم نسبت بهش کم محلی می‌کردم من و عطا یه جوری می‌رفتیم بیرون که هر کی مارو نمی‌شناخت فکر می‌کرد ما باهم دوستیم یا ازدواج کردیم عطا اولین حقوقی که گرفت واسه من لباس خرید بقیه رو هم که می‌گرفت برام چیزای دیگه می‌خرید ولی دیگه زمانش گذشته بود من همدم خودمو داشتم و عطا هم همین‌طور با فکر عطیه زندگی می‌کرد اما اون مثل من نبود من دیگه نسبت به عطا کم محل شده بودم ولی عطا هیچ تغییری نکرده بود به نظر من عطا بهترین بچه‌ی جهان بود حتى من اندازه‌ی عطا به بابام کمک نکرده بودم به نظر من عطا لیاقت بهترین زندگی و بالاترین آرامش و داشت من به بودنش افتخار می‌کنم البته ناگفته نماند سبحانم بچه‌ی خوبی بود عموم واقعا ازش راضی بود...