کتاب سازهای اصیل ایرانی به قلم مهدی مرادی انواع ساز ایرانی را به صورت کامل همراه با تاریخچه پیدایش آن‌ها معرفی و شرح می‌دهد.

در بخشی از کتاب سازهای اصیل ایرانی می‌خوانیم:

قانون سازی است که در ظاهر شبیه به سنتور است با این تفاوت که سنتور شبیه به یک ذوزنقه است و چهار ضلع دارد ولیکن قانون شبیه به مثلث است و سه ضله (گوشه) دارد. این ساز متعلق به خانواده سیتار است. این ساز نیز مانند سنتور دارای یک جعبه چوبی است. یکی دیگر از تفاوت‌هایی که ساز قانون با سنتور دارد در این است که سنتور با ضربات مضراب تولید صدا می‌کند ولی قانون به وسیله انگشت سبابه نواخته می‌شود.

این ساز یکی از کهن‌ترین و اصیل‌ترین سازهایی است که در موسیقی سنتی ایران وجود دارد و بیانگر گوشه‌هایی از موسیقی ایران است اما مدت طولانی بود که در سرزمین ما ناشناخته مانده بود ولیکن بیش از نیم قرن پیش بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. برخی بر این عقیده هستند که مخترع این ساز افلاطون بوده است. قانون سازی است که معمولا به‌صورت تکنواز نواخته می‌شود ولی هرگاه که با ارکستر همراه می‌شود در ردیف اول نوازندگان قرار می‌گیرد.