کتاب یادنامه دکتر سیمین دانشور نوشته‌ی محمدرضا زادهوش، به بررسی زندگی‌نامه و آثار نخستین بانوی داستان‌نویس ایرانی می‌پردازد.

سیمین دانشور نویسنده، داستان‌نویس پیشکسوت، نمایشنامه‌نویس، مدرس، منتقد، ادیب و مترجم، اولین زن ایرانی محسوب می‌شود که به صورت حرفه‌ای داستان فارسی نوشت. او نویسنده‌ای متعلق به قرن حاضر است و سبک نوشته‌هایش با گذشته فاصله دارد.

در بخشی از کتاب یادنامه دکتر سیمین دانشور می‌خوانیم:

آتش خاموش شانزده داستان کوتاه و بلند را در برمی‌گیرد که بعضی از آن‌ها به صورت نامه‌های عاشقانه و قطعات ادبی مناسب زمان نشر اثر به نگارش در آمده و به سال ۱۳۲۷ منتشر شده است.

در نخستین و بلندترین داستان این مجموعه، «اشک‌ها» قهرمان داستان دختری است دانشجو با چشمانی درخشان و باهوش و چهره‌ای محزون که خاطراتی از زندگی خود را لای دیوان مولوی کتابخانه دانشگاه نهاده تا هرکس با خواندن آن اشکی بریزد و زخم‌های درونی خود را التیام بخشد. او به تدریج، عاشق استاد فلسفه و فرنگ رفته خود می‌شود.