محمدعلی میرباقری در کتاب آیات متروک: گواهانی بر حقانیت دعوت محمد بن عبدالله سعی کرده نشان دهد چگونه برخی از آیات قرآن که آن‌ها را «آیات ذم» می‌نامد، نشانگر حقانیت پیامبر اسلام هستند.

این کتاب شامل تبیینی کوتاه از مدعای متن و فهرست آیاتی است که آن‌ها را گواه راستین بودن دعوی پیامبر اسلام می‌داند.

در بخشی از کتاب آیات متروک: گواهانی بر حقانیت دعوت محمد بن عبدالله می‌خوانیم:

فرض کنید شما پیامبری دروغین هستید و می‌خواهید با ادعای کاذبِ فرستاده‌ی خدا بودن، دیگران را به سوی خویش دعوت کنید. قاعدتاً در چنین شرایطی شما مایل هستید که هرچه بیشتر در ذهن مردم جایگاهی قدسی، مبرا از اشتباه، و مورد عنایت خاص خداوند داشته باشید. زیرا هر مقصودی که برای رسیدن به آن به دعوت دروغین دست زده‌ باشید، از این طریق بهتر حاصل می‌شود. در چنین شرایطی، شما آیاتی را درون کتاب مقدس ادعایی خود قرار نمی‌دهید که، ولو به‌حسب ظاهر، طبق آن‌ها از جانب خداوند مورد عتاب، تهدید یا تخفیف قرار گرفته باشید. تا آنجایی که ما ذهن و نیات بشری را می‌شناسیم، این دو (یعنی دعوی دروغین، و آوردن آیات ذم) با یکدیگر در تعارضند. پس وجود چنین آیاتی در قرآن نشان راستین بودن دعوی پیامبر اسلام است.