کتاب نام و حدود ایران به دیرینگی نام ایران و مرزهای راستین آن در پیش از اسلام پرداخته و به شبهه افکنی‌ها و دودلی‌ها پیرامون کشورمان پاسخ می‌دهد.

در بخشی از کتاب نام و حدود ایران می‌خوانیم:

بهرامیان: در کتاب فتوح البلدان بلاذری (ف: 279)، فارس به معنای ایران و حتی کشور است. در قسمتی از فتوحات ری از زبان یک راوی اقدم گفته می‌شود که عربها فرمانداری در ری داشتند که یک بار غلامش را صدا کرد و گفت اطعمنا و او گفت: «ماعندی الا الخبز و البقل». گفت «هل قاتلت فارس و الروم الا للخبز و البقل؟». این دو را کنار هم آورد که یعنی آیا ما جز برای نان و سبزی و حبوبات با فارس و روم جنگیدیم؟ کاملا مشخص است که حتی تلقی عرب‌ها از ایران مطابق کشوری مانند روم است که مرزهای مشخصی دارد