کتاب قاصد صادق نوشته‌ی محمدرضا زادهوش، شامل مطالب کوتاه و خواندنی درباره‌ی خودشناسی است که به ما کمک می‌کند تا معنای زندگی را بهتر درک کنیم.

شاید در میان افکار در هم و برهم روزانه، احساس خوشی را تجربه کرده باشی، خودشناسی هدفی جز گسترش دادن و ژرفابخشیدن به این احساس خوش ندارد. طعمی دل‌پذیر که می‌تواند سراسر زندگی را پوشش دهد. خودشناسی نیازی اصلی است که زندگی بدون آن معنا و ژرفا ندارد، ژرفایی که ما را به معدن طلا و نقره می‌رساند؛ اما حیف که در پول‌های سیاه غوطه می‌خوریم، چیزی هستیم که نیستیم و خودمان را از خودمان دریغ کرده‌ایم.

در بخشی از کتاب قاصد صادق می‌خوانیم

اگر آرام نباشی، و بخواهی سنتور بزنی، می‌توانی، تلاطم تو در سازت کمتر بازتاب داده می‌شود؛ اما اگر ناآرام باشی، و بخواهی نی بزنی، ناآرامی تو در صدای سازت شنیده می‌شود. ناآرامی که بخواهد با آرامش، صداپپیگشی یا بازی کند، بسیار دشوارتر است. بیرون را می‌توان آرام نشان داد؛ ولی کسی واقعا آرامش دارد که موج آرامش را در درون خود دارد.