کتاب رمان کافه رنسانس نوشته‌ی ساسان قهرمان، اثری شاعرانه، روان، جذاب و سرشار از تفکرات ظریف درباره‌ی زندگی ایرانیان مهاجر است. این کتاب تحولی در ادبیات مهاجر به حساب می‌آید و دنیایی پر از شخصیت‌های تودرتو، ترکیبی از نویسنده، خواننده و شخصیت داستانی، چیزی متناقض و در عین حال سازگار است.

در بخشی از کتاب رمان کافه رنسانس می‌خوانیم:

این کنجکاوی از کجا سرچشمه می‌گرفت؟ انگار اگر می‌توانستم به او نزدیک شوم می‌توانستم به سرنوشت خودم پی ببرم. از طرف دیگر، کم‌کم یک‌جور مهر و کینه توأمان نسبت به او در من به وجود آمده بود. هم انگار آشنایم بود و دوستش داشتم و هم بی‌رحمانه دلم می‌خواست آزارش دهم و آرامشش را به هم بریزم. حالا دیگر مدت‌ها از آن دوران می‌گذرد. حال من هنوز کاملاً خوب نشده.

شاید تا مدت‌ها بعد هم نشود. ولی دیگر آرام شده‌ام. حمله‌های عصبی دیگر به سراغم نمی‌آید. با این همه هنوز ضعیفم. هنوز خوب نشده‌. شب‌ها چراغ را که خاموش می‌کنم، تا چند ثانیه چیزی نمی‌بینم. ولی بعد که چشمم به تاریکی عادت می‌کند راهم را به طرف تخت پیدا می‌کنم. چشم‌هایم را می‌بندم، یک‌دفعه در سرم چیزی تکان می‌خورد. انگار همه خواب‌ها و قصه‌های عالم یک دفعه به مغزم هجوم می‌آورند و در کاسه سرم می‌چرخند. روتختی را پس می‌زنم، چراغ رومیزی را روشن می‌کنم و سراسیمه قلم و دفتری برمی‌دارم.