کتاب چرا خداوند انسان را آفرید نوشته‌ی محمدجواد دارمی، هدف و فلسفه‌ی آفرینش آدمی را از منظر قرآن شرح می‌دهد. قرآن مجید کتاب زندگی و نسخه‌ی تکامل و سعادت آدمی محسوب می‌شود. بنابراین بجا و ضروری است سوال‌های اساسی زندگی از دیدگاه قرآن بررسی و جواب داده شود. یکی از سوال‌های مهمی که همواره برای انسان مطرح بوده فلسفه‌ی آفرینش است.

در بخشی از کتاب چرا خداوند انسان را آفرید می‌خوانیم:

بشر همواره می‌خواسته بداند برای چه آفریده شده است و هدف از زندگی چیست؟ وقتی به قرآن مجید مراجعه می‌کنیم چند دسته از آیات پاسخ سوال ما هستند که در این نوشتار مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
«یعبدون» از ماده عبادت به معنی اطاعت است، در کتب لغت از جمله قاموس و صحاح عبادت به معنای طاعت معنا شده است، مصباح اللغه آن را به معنی خضوع و انقیاد گرفته است، در کتاب شریف التحالیل فی کلمات القرآن المجید می‌خوانیم: اصل در ماده آن، نهایت تذلل در قبال مولا همراه با اطاعت می‌باشد؛ بنابراین نتیجه می‌گیریم معنای عبادت، اظهار خضوع و ذلت همراه با فرمانبرداری است. عبادت به عنوان فلسفه خلقت انسان برای تکامل و نزدیکی به خدای متعال که کمال مطلق است می‌باشد، بنابراین عبادت راه و وسیله است برای رسیدن به کمال نه اینکه هدف نهایی و غایه الغایات باشد بلکه هدف مقدمی است و چون راه نزدیک شدن به کمال مطلق فقط یکی است و آن همان خط مستقیم است، لذا فرمود فقط برای عبادت خلق کردم و در سوره یس فرمود صراط مستقیم عبادت خداست، راه فقط یکی است و آن هم طریق عبادت و بندگی خداست.