والدین هوشمند چگونه فرزندانشان را با خود همراه می کنند؟

چندی قبلی که از جلوی بازار رد می شدم، صدای شیون و گریه ی پسری توجهم را جلب نمود، مادر دست فرزند ۵-۶ ساله اش را گرفته بود و می کشید، فرزند هم از والدینش جلوی یک بستنی فروشی ایستاده بود و درخواست داشت تا برایش بستنی بخرند، مادر نمی توانست پسر را از جلوی بستنی فروشی تکان دهد، صدای پسربچه توجه رهگذران را جلب کرده بود. لحظاتی بعد پدر با سیلی آبدارش مقاومت فرزند را شکست و پسر با گریه و ناله بالاجبار همراه والدینش آنجا را ترک نمودند.

ما به عنوان والدین هوشمند، برای جلوگیری از چنین اتفاق هایی چه کاری از دستمان برمی آید؟ چطور اعتماد فرزندانمان را جلب کنیم و به گونه ای رفتار کنیم که فرزندانمان پذیرای حرف ما باشد؟