کتاب رمان قبل از شروع نوشته‌ی مهسا زهیری، داستان دختری به اسم نارینه را روایت می‌کند که خواهر ناتنی‌اش در شرف ازدواج با فرشید است؛ پسری که عموی بسیار ثروتمندی دارد که تنها ۶ سال از خودش بزر‌گ‌تر است.

نارینه گرچه از مادر، خواهر و برادرش جداست اما نام خوانوادگی متفاوتی با آن‌ها هم دارد و همین سبب می‌شود که عموی نامزد خواهرش، آدلان سر این موضوع او را به هم بریزد!

کسی در آن عمارت خواهان نارینه نیست و آدلان با آزار و کل‌کل‌هایش بیشتر روزگار را برای نارینه سخت کرده است. نارینه که حس مخفی متفاوتی نسبت به آدلان دارد سعی می‌کند که خودش را با پرورش ماهی سرگرم کند، ولی او احتیاج به راهنما دارد که آن را هم آدلان برایش پیدا می‌کند. به نظر می‌رسد آدلان هم عاشق نارینهٔ بداخلاق و لجوج شده اما واقعا این عشق است؟

در بخشی از کتاب رمان قبل از شروع می‌خوانیم:

لبخند زدم که پیاده شد و داخل رفت. یک ربع بعد، با چند تا جعبه که البته دست کارگر مغازه بود، برگشت. سوار شد و گفت:
- کجا بریم؟

کارت رو به طرفش گرفتم. به جای کارت دستم رو گرفت و آدرس رو خوند. توی فروشگاه قدم می‌زدیم و لباس‌ها رو بررسی می‌کردیم. دستش دور شونه‌ی من بود و هر کس که از کنارمون رد می‌شد، جوری نگاهمون می‌کرد که انگار من نفر اول المپیک شدم و با ناداوری مدال گرفتم. به طرف یکی از راهرو‌ها رفت و من رو هم با خودش کشوند که یاد لادن افتادم.
به لباسی که تن مانکن بود اشاره کرد و گفت:
- این خوبه!
جمله‌اش اصلا سوالی نبود. ابرو بالا انداختم و به لباس نگاه کردم. ساتن طلایی، دکلته، پشتش فقط چند تا بند نازک بود و چاک بالای زانوش که حلالی بود تا دنباله‌ی لباس لبه دوزی شده بود. خیلی خوشگل بود؛ ولى من معمولا این قدر باز نمی‌پوشیدم. گفتم:
- این رو بگیرم؟
- نمی‌گیری؟ بهترین لباس این جاست.
- قشنگه. ولی فکر نمی‌کنم به من بیاد.
به زنی که سایه به سایه می‌ما حرکت می‌کرد تا لباس‌ها رو برامون تشریح کند، گفت:
- این اره پرو می‌کنه.