آگوست کنت نامی پر آوازه در میان جامعه‌شناسان است. در این کتاب که نخستین جلد از مجموعه نوشتارهای جامعه‌شناسان نا آرام است فصل زندگانی اگوست کنت از نگاهی جدید و با قلمی جدید ورق خورده است؛ اگوست کنت بنیانگذار جامعه‌شناسی و واضع این عنوان با مسمّی است؛ غیر از این او بانی مکتب اثبات‌گرایی یا‌‌ همان پوزیتیویسم است؛ او هم‌چنین بنیانگذار مذهب انسانیت در حوزۀ علوم انسانی و اجتماعی است؛ مذهبی که او خود آورده بود و خود هم تبلیغش می‌کرد؛ به بیانی دیگر هم خدای مذهبش بود هم پیامبر و هم کشیش اعظمش!...

اما کنت که در آغاز جوانی‌اش کاملاً از مذهب روی برگردانده بود چه شد که دوباره به مذهب روی آورد؟ دلیل این چرخش تاریخی و تأثیرگذار او چه بود؟ چه کسی یا کسانی باعث این چرخش شدند؟ چرخشی که سبب شد بسیاری از پیروان و حامیانش از او روی برگردانند.

کنت در همه عمر طالب نظم و آرامش در جهان و جوامع بشری و بخصوص اروپا و فرانسه بود و به همین دلیل او در این کتاب «آرامگرای ناآرام» نامیده شده است.