کتاب کتیبه‌های تخت جمشید از نگاهی دیگر نوشته کوروش شهرکی درباره‌ی تخت جمشید (پارسه)، یکی از شاهکار‌های هنر و تمدن ایرانی است که با بهره‌گیری از ذوق و استعداد ایرانی و تجربیات ملل گوناگون ساخته شده است و به راستی آرمان‌شهر ایرانیان باستان به شمار می‌رفته است.

به گونه‌ای که بسیاری از محققین آتش افروزی اسکندر در پارسه را به علت کاستن از شور مقاومت و ملی گرایی ایرانی در برابر سپاه متجاوز مقدونی می‌دانند چرا که پارسه شهر ملی آیینی ایرانیان، تبدیل به نمادی از مقاومت شده بود که تا آن نماد پابرجا بود امید به پیروزی علیه سپاه مقدونی هم بود.

اینک این خرابه‌های دل انگیز جلوه‌ای است از هنر و فرهنگ ایرانی است، به همین علت، کسانی که می‌خواهند با ملیت ایرانی دشمنی بورزند سعی در تخریب و تحریف هویت این نماد باستانی می‌کنند.

جناب آقای ناصر پورپیرار که با سناریوی جعلی بودن تاریخ و فرهنگ ایران زمین چندین جلد کتاب نوشت، و مدعی بود که یهودیان برای ایران تاریخ جعل کرده‌اند در یکی از نوشتار‌های خویش کتیبه‌های تخت جمشید را جعلی و نو ساخته توسط باستان شناسان غربی توصیف می‌کند.

شاید پرداختن به پاسخ گویی چنین سخنانی کمی عجیب به نظر برسد اما از آنجایی که ممکن است برخی خوانندگان این مطالب به نادرستی ادعا‌های جناب پورپیرار آشنا نباشند در این نوشتار به بررسی و پاسخ ادعا‌هایی که در مورد اصالت کتیبه‌های تخت جمشید شده است می‌پردازیم، اسناد و مدارک را مرور می‌کنیم و نشان خواهیم داد کسانی که مدعی جعلی بودن کتیبه‌های تخت جمشید هستند خود به دروغ و فریب روی آورده بودند.