کتاب بستنیهای باستانی ایران به قلم علی موقر به بررسی و معرفی اوضاع تاریخی در دورههای مختلف با بیانی طنز میپردازد.
در بخشی از کتاب بستنیهای باستانی ایران میخوانیم:
سارگن دوم شاه آشور که ۳۰۰۰۰ نفر اسیر بنیاسرائیلی روی دستش مانده بود آن تعدادشان را که میشد در بینالنهرین جا داد و بقیهشان را هم در زمینهای قبایل ماد مستقر کرد. سارگن همچنین بیست و هشت تن از روسای قبیلههای ماد را مطیع خود کرد. دیاکو که یکی از همین ریش سفیدهای قبیله بود پسر خود را به عنوان گروگان به دربار اورارتو نزد روسا فرستاد تا با آنها بر علیه سارگن متحد شود.
سارگن که شصتش خبردار شده بود پیشدستی کرد و دیااکو اسیر شد و پشت بندش هم چهل و دو نفر دیگر از ریش سفیدهای مادی را هم تنبیه کرد تا درس عبرتی برای بقیه بشود. کیمریان و سکاها هم که از پسر عموهای آریایی مادها و پارسها به حساب میآمدند مانند ایشان زندگی قبیلهای مشابهی داشتند و جایی را حوالی دریاچهی ارومیه اشغال کرده بودند. غالبا هم زبانهای مشابه داشتند و از راه غارت کردن سرزمینهای دیگر زندگیشان را میگذراندند.