کتاب رمان ساهی جلد دوم اثر کیمیا ذبیحی، در ادامه‌ی جلد اول ماجرای "آزاد فراهانی" مردی زخم خورده و افسرده را روایت می‌نماید که بعد مرگ خواهرش با خانواده‌اش به ایران برمی‌گردد و به درخواست عمه‌اش، روابطش رو با دختر عمویش صمیمی‌تر می‌کند که باعث پیامدهایی می‌شود...

در بخشی از کتاب رمان ساهی جلد دوم می‌خوانیم:

- صبحت بخیر کوچولو
مثل خودش، اخم‌هاش رو در هم کشید.
تحمل این رفتار‌های سرد و خشک برادرش رو نداشت!
با ابرو‌های گره خورده، بیشتر شبیه به آزاد شد.
- من کوچولو نیستم
نیشخند روی لب‌هاش، به شدت آراد رو آزار می‌داد.
- هروقت یاد گرفتی تو رخت‌خوابت خراب‌کاری نکنی دیگه بهت نمی‌گم کوچولو!
از کنارش رد شد و آراد رو همون‌جا مبهوت، سر جای خودش رها کرد…
به سمت آشپزخونه رفت و کیفش رو روی میز وسط آشپزخونه گذاشت.
سلامی به پدرش داد و روی صندلی نشست و مشغول به خوردن شد. بعد از چند دقیقه، دور لب‌هاش رو با دستمال پاک کرد و کیفش رو برداشت.

رو به شهروز گفت: -من می‌رم شب هم دیر برمی‌گردم به احتمال زیاد با آیدا برای شام بریم بیرون، البته اگر پیداش کنم. کاری داشتی زنگ بزن و اگر دریا اومد این‌جا، خبرم کن.
- باشه پسرم خوش بگذره به آیدا سلام برسون. یادم بمونه حتماْ خبرت میکنم
سری به نشونه‌ی خداحافظی تکون داد و سعی کرد لبخند بزنه. سوار ماشین شد و استارت رو زد و ماشین رو به خیابون هدایت کرد. دلیل تلخی این روزهاش رو نمی‌فهمید. شاید دلیلش دوری از آیدا بود؟ بعد دو هفته از عقدشون، این چهارمین باری بود که با آیدا برای شام بیرون می‌رفت. چرا این همه ازش فاصله می‌گرفت؟ چرا دوری می‌کرد؟