کتاب رمان نانو دیسک نوشته‌ی آرزو موسی زاده، در ژانر علمی - تخیلی و با موضوع هوش مصنوعی، درباره‌ی پسری است که به نوعی درگیر فعالیت‌های مادر نابغه‌اش قبل از خودکشی‌اش می‌شود و به طرز ناگهانی می‌فهمد خواهر شبه انسانی به نام آندروید دارد.

نیما پسری 27 ساله از خانواده‌ای پولدار و نابغه با تخصص در زمینه‌ی برنامه نویسی و برنامه ریز آندروید‌هاست که چندان اهل
تجملات نیست. او در این دنیایی که تکنولوژی حرف اول را می‌زند، صبح‌هایش را با چای سبز شروع می‌کند و با دوچرخه‌اش به مقصد‌های مورد نظرش می‌رود و در شرکت بین المللی پدرش (طراحی و ساخت آندرویدها)  مشغول به کار است. یک سال و نیم از مرگ مادرش گذشته ولی هنوز در غم عمیقی فرو رفته و از زندگی فاصله گرفته و تنها کسی که راحت می‌تواند با او ارتباط برقرار کند، سونیا سیستم هوشمند خانه‌اش است.

در بخشی از کتاب رمان نانو دیسک می‌خوانیم:

چند ساعت بیهوش در این ماشین بودم؟ اکسیژن برای چند ساعت دیگر باقی مانده؟ هیچ جوابی برای هیچ کدام از سوالام ندارم. اما باید هر جور شده از این جا خودم را نجات می‌دادم.
خودم رو به صندلی عقب کشاندم و سراغ دختره آندروید رفتم. نگاهی به صورت عروسک مانندش انداختم اما چهره‌اش برایم آشنا نبود. سعی کردم دوباره روشن و راه اندازیش کنم اما ممکن نبود چون منبع تغذیه‌اش سوخته بود یا شاید هرکی این بلا را سر من آورده این دختر را هم سوزانده، پس به احتمال زیاد برد حافظه و دوربین‌هایش رو هم از بین بردند.

هیچ راه نجاتی نداشتم، و ندانستن اینکه چند متر زیر زمین دفن شدم خودش یک عامل خطر محسوب می‌شد. اگر در ناحیه عمیق دفن شده باشم به محض پایین کشیدن شیشه، خاک داخل ماشین می‌شه و هیچ راه فراری ندارم فقط به مرگ خودم سرعت می‌بخشم. باید چیکار کنم... باید چیکار کنم.. حتی نمی‌دانم چه قدر زمان باقی مانده. احساس کردم ماشین تکان کوچکی خورد.