کتاب گلپر؛ ادویه‌ی ایرانی نوشته‌ی اسماعیل پورکاظم، مصارف دارویی، غذایی، ترکیبات شیمیایی، اکولوژی و بسیاری دیگر از موارد گیاه پرخاصیت گلپر را به طور کامل همراه با تصاویر شرح می‌دهد.

گیاه گلپر ایرانی با اسامی عمومی: «hogweed»،«golpar» و «persian hogweed» از نباتات بومی کشور ایران و سرزمین‌های مجاور آن نظیر: ترکیه، عراق و قفقاز است و معمولا در اراضی بهم خورده و نیمه طبیعی رشد می‌نماید. از گیاه گلپر ایرانی در ایران به عنوان ادویه جهت معطرسازی بسیاری از انواع غذاها و در ترکیب برخی از داروهای سنتی بهره می‌گیرند. گیاه گلپر ایرانی در سالیان بسیار دور با عنوان یک گیاه زینتی از طریق کشور انگلستان به اروپا منتقل گردیده ولیکن امروزه در برخی از کشورهای شمال اروپا از جمله: نروژ، فنلاند و سوئد به حالت طغیانی و مهاجم در آمده است.

در بخشی از کتاب گلپر؛ ادویه‌ی ایرانی می‌خوانیم:

پودر گلپر ایرانی را معمولا بر روی پخته شده: باقلاها (broadbean)، عدس‌ها (lentil)، برخی دیگر از لگوم‌ها یعنی حبوبات و بقولات (legumes) و همچنین سیب زمینی‌های پخته و انارهای دانه شده (pomegranate arils) می‌ریزند، تا مزه مطلوبی به آن‌هاببخشد.

پودر گلپر را در مقادیر کم (2-1 قاشق چایخوری) به ظروف حاوی باقلا، لوبیا و عدس در طی پخته شدن و یا پس از آن اضافه می‌کنند، تا از اثرات نفخ آوری و تولید گاز چنین غذاهایی پس از خورده شدن در دستگاه هاضمه جلوگیری گردد.