کتاب مورینگا؛ درخت زندگی نوشته‌ی اسماعیل پورکاظم، در مورد خواص این درخت و روش‌های کاشت و پرورش آن صحبت کرده و در کل اطلاعات کامل و جامعی از درخت مورینگا ارائه می‌دهد.

گیاه «مورینگا» با نام علمی «Moringa oleifera» از خانواده «مورینگاسه» (Moringaceae) در ژمره درختان با ارزش و چند منظوره‌ای (multi-purpose) است که در بسیاری از کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری آسیا رشد می‌کند. این گیاه که بومی مناطق شمالی هندوستان محسوب می‌باشد، امروزه در آسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی، حوزه کارائیب و برخی از جزایر اقیانوس آرام پرورش می‌یابد.

درختان «مورینگا» در طب سنتی مناطق رشد آن دارای کاربردهای داروئی با ارزشی می‌باشد گواینکه از نظر ترکیبات غذائی نیز حائز اهمیت وافری است. بخش های مختلف گیاه «مورینگا» حاوی برخی از عناصر معدنی گرانبها و منبعی ارزشمند از: پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، کاروتن‌ها، آمینواسیدها و انواع ترکیبات فنلی مورد نیاز سلامت انسان‌ها و حیوانات می‌باشد.

در بخشی از کتاب مورینگا؛ درخت زندگی می‌خوانیم:

گیاه «مورینگا» بومی مناطق شمالی هندوستان و بخش هایی از آفریقا می‌باشد ولیکن امروزه در بسیاری از کشورهای واقع در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان پرورش می‌یابد.

کشور هندوستان بزرگترین تولید کننده محصولات گیاهی «مورینگا» در سراسر جهان می‌باشد بطوریکه سالانه در حدود 1/2 میلیون تن از میوه های آن را از وسعتی معادل 380 کیلومتر مربع باغات مزبور به دست می‌آورد.

درختان «مورینگا» را در مناطق جنوب و جنوب شرقی آسیا در محیط باغ‌های خانگی پرورش می‌دهند و مازاد محصولات آن را در بازارهای محلی به فروش می‌رسانند.

درختان «مورینگا» را در کشورهای فیلیپین و اندونزی عمدتا به خاطر برگ هایش پرورش می‌دهند و از آن‌ها به عنوان مواد غذائی بهره می‌گیرند.