مطلق بخش نخست از یک کتاب فیزیک است که به کلان موضوعاتی چون نور و فضا و مطلق و زمان می پردازد و در تلاش است تا تعاریفی جدید درباره ی هر یک از موضاعات ارائه کند.

در آغاز نامتناهی بود. نا متناهی فضا بود. در فضا زمان نبود. فضا جهان شد و در میان ما جای گرفت.

جهان جدیدی که من در جست و جوی آن هستم جهانی ست که در آن انسان ها یک دیگر را به خاطر خدا نمی کشند. پس این کتاب را به همه ی کسانی که برای آزادی و رفاه و اندیشه ی انسان ها تلاش و خدمت می کنند پیش کش می کنم. جاوید ایران بزرگ.

جهان پر است. من فرضیه ها را می سازم. جهان پر است. اما این جمله بدین معنا نیست که جهان وضعیتی ژله یی و فضا زمانی داشته باشد. جهان با ماده و امواج الکترو مغناطیسی و نور پر است. البته آن گاه که از ماده سخن می گویم روی دیگر سکه را هم مدنظر دارم و منظور از ماده تنها ماده روشن نیست بلکه ماده ی تاریک را هم در نظر داشته ام. فضای مطلق را زیر ذره های باردار الکترومغناطیس و نوترینوها و ماده ی روشن و ماده ی تاریک پر کرده اند.

در مطلقی که من آن را فضای مطلق می نامم خلاء وجود ندارد که آن را فضای مطلق برای جولان مفهوم ماکسولی در نظر بگیریم. پس چارچوب های لخت هم از میان برداشته می شوند. چون وجود خلاء و فضای خالی دلالت بر وجود نیستی می کند. در اصل خلاء برابر با نیستی است و از آن جایی که نیستی نمی تواند وجود داشته باشد و هر آن چه را که ما نیستی بنامیم برابر با هستی است پس نتیجه می شود خلاء و نیستی و هیچ که هر سه دارای یک مفهوم هستند نمی توانند وجود داشته باشند. اما دوستان فیزیک دان به خصوص از نوع کوانتومی آن برای هر باوری و حتی برای باور نیستی فرمول و معادله می سازند و بدین گونه تلاش بر به کرسی نشاندن سخن خود دارند. اما من می گویم دستگاه چرخ گوشت فرمول ما را نا امید نمی کند و هر چیزی را چرخ می کند و چیزی را به بیرون می ریزد. کافی است ما اعداد و ارقام را در این چرخ گوشت هالیوودی بریزیم و این چرخ گوشت به ما پاسخ دل خواه را خواهد داد.