کتاب جامعه شناسی جوک و خنده اثر شروین وکیلی به بررسی موضوعات زیر می‌پردازد:

چرا آدمیان می‌خندند؟ چطور خنده اتفاق می‌افتد؟ چه ساز و کارهای زیست‌شناختی‌ای هنگام خندیدن فعال می‌شود؟ چرا مردم برای خنداندن هم جوک تعریف می‌کنند؟ چطور یک جوک باعث خنده می‌شود؟ چه چیز یک جوک را از سایر گفتارهایی که در میان افراد رد و بدل می‌شود، متمایز می‌کند؟ چرا برخی بیش از بقیه جوک می‌گویند؟ چطورشده که شغل برخی از مردم جوک گفتن و خنداندن دیگران است؟ در ایران مردم چطور جوک می‌گویند؟ محتوای جوک‌های فارسی چگونه است؟ آیا می‌توان نوعی «علم جوک» داشت؟ یا این تنها یک جوکِ علمی است؟