کتاب خویشتن پارسی نوشته شروین وکیلی چهار مقاله را در بر می‌گیرد که موضوع محوری‌شان شیوه‌ی صورت‌بندی مفهوم من در ایران زمین است. این نوشتارها به دنبال نقد تصویر مرسوم و رایجی پدید آمده است:

هدف از نگارش این نوشتارها نشان دادن این حقیقت بوده که مفهوم من در ایران زمین به شکلی متمرکز و پیچیده موضوع اندیشه و مدل‌سازی نظری بوده و در شعر شاعران نامدار در قالبی دقیق و روشن بازتاب داشته است. برای نشان دادن رویکردهای فهم و بیان مفهوم من سه شاعر با رویکردهای متفاوت را از زمان‌ها و قلمروهای جغرافیایی متفاوت در نظر گرفته‌ام: مولانای بلخی، حافظ شیرازی و بیدل دهلوی.

همه‌ی مقاله‌های این مجموعه پیش‌تر در همایش‌های علمی ارائه شده‌اند. پژوهش درباره‌ی مفهوم من در مثنوی معنوی را با تمرکز بر داستان شیر و نخجیران نخست در سخنرانی‌ در ایوان شمس ارائه کردم که به همت موسسه‌ی سروش مولانا برگزار شد. سخنم درباره‌ی حافظ در همایش بین‌المللی حافظ و بحثم درباره‌ی بیدل در عرس‌های دوم و چهارم بیدل تهران به صاحب‌نظران عرضه شد.