کتاب آهوان نوشته فریبرز یدالهی حکایتی است که در شهر سمنان و پیرامون آن اتفاق می‌افتد. دو عاشقانه داستان با هم درآمیخته، عدم قطعیت و تفاوت‌های دو نسل را بیان می‌نمایند.

روایتگر داستان فضا و مکان را در می‌نوردد و از یک مکان به مکان دیگر و از زمانی به زمان دیگر می‌رود ولی نه با تکلف و بصورت تصنعی که خودجوش. نه بدان مقدار که خواننده در درک موضوع دچار سختی گردد بلکه به آن میزان که هوشیار بماند.

آنچه که در این اثر مشهود است بی شک می‌توان گفت که بی نقاب است و بی دروغ، نه مجیز کسی است و نه برای چیزی، خود جوش است، سیال است و روان، جوشیده از چشمه جان. رها از هر قید و بند، متعهد است به معنای صدق در بیان احساس و اندیشه، نه برگرفته از چیزیست و نه وامدار کسی، میراث دار تاریخ و فرهنگی است کهن چرا که منتج از تنفس در هوای شهری است به قدمت تاریخ و سرزمینی است زرخیز.