کتاب رمان نگاه خاص او اثر رقیه حسینی، داستان دختری یخی با قلبی مهربون اما ظاهری سرد است. او با یک نفر  مثل خودش روبه‌رو می‌شود که زندگی‌اش را تغییر می‌دهد و دوباره مثل قبل، شیطنت‌هایش برمی‌گردد. اما اتفاقی می‌افتد که همه چیز تغییر می‌کند.

در بخشی از کتاب رمان رمان نگاه خاص او می‌خوانیم:

دوباره به یه جای دیگه پرت شدم، توی جنگل بودم تک و تنها، یهو از بین درختا دو جفت چشم عجیب دیدم.
جیغ بلندی از ترس کشیدم و یهو سیاهی مطلق.
به سرعت چشم‌هام رو باز کردم، توی اتاقم بودم مثل دیشب که برای خواب اومدم.
چند شبی بود که خواب‌های عجیب و غریب می‌دیدم اما نمی‌دونستم دلیلش چیه.
با سردی که حس کردم از فکر خوابم بیرون اومدم، پنجره اتاق باز بود و هوای سرد زمستون اتاق رو سرد کرده بود.
هر دفعه که مامان من رو می‌دید با حرص و چشم غره می‌گفت:
- دختر آخه کی توی زمستون تاپ می‌پوشه که تو می‌پوشی، کی مریض بشی خدا داند.
- حرص نخور مامان خوشگلم، بادمجون بم آفت نداره، من هیچیم نمی‌شه نگران نباش.
آه چقدر دلم برای مادر و پدرم تنگ شده بود، روی تخت نیم خیز شدم و خواستم پنجره رو ببندم که نگاهم به ماه افتاد.
بارها نگاهش کرده بودم ولی نه اینقدر دقیق، چه زیبا بود و حس آرامشی به انسان می‌بخشید! لبخندی روی لب‌هام نقش بست، دلم نمی‌خواست نگاه ازش بگیرم.
انگار خیلی خیلی نزدیک بود، به طوری که اگه دست دراز می‌کردم می‌تونستم تو دستام بگیرمش.
با باد سردی که وزید نگاه از ماه گرفتم و بی‌میل پنجره رو بستم، چقدر اتاق تاریک بود مثل این که باز مامان وقتی من خوابیدم چراغ خواب رو خاموش کرده.
چراغ خواب رو روشن کردم، عاشق رنگ چراغ خوابم بودم، رنگ‌های مختلفی داشت مثل رنگین کمون بود و این نور فضای اتاق دوازده متریم رو زیبا می‌کرد.
نگاهم روی عروسک‌هایی که بالای تختم به دیوار وصل بودن افتاد؛ وقتش بود که عروسک‌ها رو بردارم.
دراز کشیدم اما تشنگی مانع خوابم بود، نمی‌تونستم از این تشنگی بگذرم تمام دهانم و گلوم خشک شده بود.
بلند شدم و از اتاق خارج شدم، کل خونه تاریک بود و منم که ترسو، با دیدن تاریکی ضربان قلبم از ترس روی هزار رفت.