موضوع کتاب حاضر، بررسی تاریخ جمهوری آذربایجان با توجه به بحران قره‌باغ (1918ـ1920م) است. از اواخر سدة نوزده، سازمان‌های ملّی‌گرای ارمنی کوشش‌هایی را برای تصاحب مناطق اصیل آذربایجانی یعنی «قره‌باغ»، «نخجوان» و «زنگه‌زور» آغاز کردند. این سازمان‌ها بعد از برقراری جمهوری آذربایجان با استفاده از شرایط دشوار و پیچیدة آن دوران، برای رسیدن به هدف «ارمنستان بزرگ» خود، فعالیتی گسترده آغاز کردند. نخستین هدف آن‌ها در این راستا بدست آوردن «زنگه‌زور» و «قره‌باغ» بود. هدف این کتاب ارائة بی‌اساسی ادعاهای ارضی ارمنستان علیه آذربایجان با استفاده از اسناد و مدارک داخلی و خارجی و بیان روند حوادث است.