نویسنده در پیام‌آور لال, داستان زندگی انسان امروز را حکایت می‌کند, قهرمان داستان هیچ انسان خاصی نیست و خواننده در این رمان نو, با انسان عام رو به رو است. شاید بتوان گفت, قهرمان کتاب, خود خواننده است. بر این اساس رمان با گفت و میان خواننده و راوی شروع می‌شود. رمان به هیچ مکان ویژه و به هیچ زمان مشخص اشارتی ندارد. در واقع مکان آن همه جا و زمان آن همیشه است. داستان در دو فضای میکروسکپی (ریزنگر) و ماکروسکپی (درشت‌نگر) جریان می‌یابد. در داخل بدن انسان با سلول‌های قهرمان اما میکروسکپی و در سطح عادی با زندگی اندیشگی انسان مواجه‌ایم. بحث‌ها موجز و درباره مقولات اصلی عشق و هنر و اقتصاد و سیاست علم و دین است. پرسناژهای قصه در هر بخش به دگردیسی خود دچار می‌شوند و در هر مرحله از رمان, تحولی بنیادین رخ می‌دهد. طرح و توطئه این رمان, سیال است به این معنی که برحسب مورد تغییر شکل می‌دهد و هر خواننده‌ای در نهایت امر, داستان خاصی از آن برمی‌گیرد. به جز خواننده که قهرمان اصلی رمان است و داستان با نام او آغاز می‌شود, قهرمانان فرعی رمان, اساسی غیر متعارف دارند و 'راوی', 'شیطان' (و در شکل استحاله شده = پیام‌آور لال), 'اسم', 'صفت', 'قید', 'فعل', 'اول', 'دوم', 'سوم' و 'چهارم' نامیده می‌شوند. داستان به طور خلاصه از این قرار است که یک سلول سرطانی می‌خواهد با کمک کتابش همه فضا را به شکل خود در آورد و در این راه از تمامی بحث‌های فلسفه نوین بهره می‌جوید. در پایان کار, دو سطح افسانه‌ای و واقعی داستان به یک دیگر می‌رسند و درهم می‌تنند و قصه تاریخی زندگی انسان از آغاز تاکنون را جمع می‌بندند و زندانیان را به هوای آزاد اما سرد می‌کشانند که در نهایت....