کتاب پیشوایان خراسانی علم و هنر در دوره اسلامی نوشته‌ی سینا صابری به بررسی سرگذشت تعدادی از مهم‌ترین دانشمندان و هنرمندان ایران زمین و خصوصا محدوده جغرافیایی خراسان از بدو ورود اسلام تا زمان معاصر اشاره می‌کند.

با ورود اسلام به منطقه خراسان با اشخاصی آشنا می‌شویم که هریک از ایشان نقش بسیار مهمی را در پیش برد آنچه که در حوزه علوم و هنر، طرح و بررسی می‌شود به عهده داشته‌اند به این معنی که اکثر آن‌ها سر منشاء تفکراتی شده‌اند که در سالیان بعد از خود جریان‌های فکری و اجتماعی مخصوص به خود را پیدا نموده و به نوعی پرچم‌دار و پیشوای در آن موضوع قرار گرفته‌اند و این بحث با ولادت اصحاب و نمایندگان ائمه شیعه در خراسان آغاز و با دوران معاصر خود، خاتمه می‌یابد.

در بخشی از کتاب پیشوایان خراسانی علم و هنر در دوره اسلامی می‌خوانیم:

احمد بن طیب سرخسی

ابوالعباس، معروف به ابن فرائقی، فیلسوف، منطقی، ادیب، اهل حدیث، متفتن در علوم مختلف، موسیقی‌شناس ایرانی و مترجم کتاب‌های یونانی به عربی.

أحمد بن طیب در سرخس خراسان به دنیا آمد و برای کسب علم و استفاده از دانش فیلسوف معاصر خود، کندی به عراق رفت و خود را منتسب به او ساخت و از بزرگ‌ترین و مخلص‌ترین شاگردان وی شد. هانری کربن سال ولادت وی را حدود سال ۲۱۸ق ۸۳۳م آورده است.

احمد به علوم دوران خود واقف بود و در تمام ابواب معارف و فنون از جمله فلسفه و منطق، طب، نجوم، حساب، جبر و مقابله، موسیقی، صرف و نحو، أحداث الجو (هواشناسی، رنگرزی، سیاست، جغرافیا و جز آن‌ها) تألیف و تصنیف داشت و در علم نحو و شعر یگانه دوران بود. وی دارای قریحه سرشار، بیانی رسا. طبعی ظریف بوده، و از فصحا و بالای مسکم و از کبار علمای عصر عباسی به شمار می‌آمده است.