صدای اسفند . یک مونولوگ نمایشی

اتاقی در زیر زمین آپارتمانی قدیمی، با وسایلی کهنه و چیدمانی بی سلیقه. در دیوار سمت راست در ورودی خانه قرار دارد و چند پنجره ی کوچث که رو به کوچه باز می شود. در انتهای چپ صحنه، اپن آشپزخانه و - چند متر جلوتر از آن - آینه ای قدی دیده می شود که سطحش با عکس های مختلف پوشانده شده است. در میانه ی صحنه، بند رختی بلند کشیده شده که طول اتاق را به دو قسمت تقسیم می کند . روی بند، پر از لباس های ریز و درشتی مردانه و زنانه است. جلوتر از آن، در میانه ی صحنه، کاناپه ی رنگ و رو رفته ای دیده می شود. کنار کاناپه روی میز کوچکی ، لپ تاپ و زیر میز، ضبط صوت و رادیویی قدیمی قرار دارد.