کتاب تحلیل اقتصادی بخش کشاورزی استان آذربایجان شرقی نوشته‌ی علی شهنوازی، درواقع جمع‌بندی بیست‌وچهار شماره از گاه‌نامه تحلیل اقتصادی است که در راستای این هدف تهیه‌ شده است. این کتاب دارای مطالبی کوتاه بوده و بیش‌تر به مسائل اقتصادی بخش کشاورزی استان آذربایجان شرقی توجه کرده است، ولی در تعدادی از قسمت‌ها به موضوعاتی که در سطح کشور مطرح هستند نیز پرداخته است.

اولویت‌ها و مسائل مربوط به بخش کشاورزی با دگرگونی در شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، پیوسته در حال تغییر می‌باشند که هماهنگ شدن با این تحولات و بررسی و مطالعه همه آن‌ها نیازمند وقت و انرژی فراوانی است. در طول سال‌های گذشته برای انعکاس این تغییرات و ارائه تحلیلی برای آن‌ها در گروه مطالعات اقتصاد کشاورزی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی تصمیم گرفته شد، نشریه‌ای با نام "گاه‌نامه تحلیل اقتصادی"، طراحی گردد که وظیفه آن تهیه پاسخ‌هایی اقتصادی برای پرسش‌هایی که در بخش کشاورزی و نهادهای مربوط به‌طور مستقیم و غیرمستقیم مطرح می‌گردید، باشد.

باگذشت سال‌ها بر تعداد مسائل مورد بررسی و در نتیجه بر تعداد شماره‌های گاه‌نامه افزوده گردید، به‌طوری‌که این نیاز، احساس شد که این مطالب همراه با تجدیدنظر در یک مجموعه مجزا، تدوین و منتشر گردند.

در بخشی از کتاب تحلیل اقتصادی بخش کشاورزی استان آذربایجان شرقی می‌خوانیم:

بررسی وضعیت جمعیت شهری و روستایی در استان آذربایجان شرقی بیانگر آن می‌باشد که درصد جمعیت روستایی از 33 به 7/29 درصد کاهش‌یافته، درحالی‌که در دوره مشابه میانگین جمعیت روستایی کشور از 32 درصد به 29 درصد رسیده است. نگاهی به سهم بخش کشاورزی استان آذربایجان شرقی از درآمد استانی نشان می‌دهد این درآمد از 6/8 به 9/13 هزار میلیارد ریال افزایش ولی سهم آن از 13 به 10 درصد کاهش‌یافته است. ترکیب درصد پائین از درآمد نسبت به درصد جمعیتی باعث گردیده میانگین دریافتی بخش کشاورزی پایین‌تر از میانگین کشوری باشد.

چنانچه درآمد سرانه روستایی محاسبه گردد به این نتیجه خواهیم رسید که این درآمد در استان آذربایجان شرقی در طول برنامه از 2/7 به 7/12 میلیون ریال رسیده است. همین اعداد برای میانگین کشوری در مناطق روستایی به ترتیب 6/7 و 1/16 میلیون ریال بوده است. به‌عبارت‌دیگر علاوه بر این‌که درآمد روستایی تقریباً یک‌سوم درآمد شهری می‌باشد، همزمان رشد اقتصادی در استان آذربایجان شرقی نتوانسته به کاهش اختلاف درآمدی کمک نماید.

کاهش سهم کشاورزی از درآمد کل و جمعیت، روندی است که در مسیر رشد اقتصادی اتفاق می‌افتد ولی رشد اقتصادی، زمانی توسعه اقتصادی خواهد شد که توزیع درآمدها عادلانه باشد. افزایش اختلاف درآمد در مناطق مختلف و در میان بخش‌های اقتصادی علامت خوبی به‌حساب نمی‌آید. شاید پاره‌ای از این اختلاف به دلایلی قابل توجیه باشد ولی عقیده عمومی بر کاهش اختلافات درآمدی است. بررسی وضعیت اقتصادی استان آذربایجان شرقی بیانگر آن است که رشد اقتصادی استان از میانگین کشوری کم‌تر بوده درنتیجه سهم استان از درآمد کلی کاهش‌یافته و در پی آن درآمد سرانه استان، افزایش کم‌تری نسبت به سرانه کشوری داشته است. این وضعیت در مورد بخش کشاورزی استان شدیدتر بوده به‌طوری‌که آثار درآمدی آن نمود بیش‌تری داشته است. لذا، لازم است با تأکید بر منابع اصلی تأمین‌کننده رشد اقتصادی، به برنامه‌ریزی بهتر برای پر نمودن شکاف ایجادشده اقدام نموده تا شرایط لازم برای مساعدت بیش‌تر استان به بهبود رشد اقتصادی کشور فراهم گردد.