کتاب جوز هندی، ادویه شوق آفرین نوشته‌ی اسماعیل پورکاظم، به بررسی سوابق شناخت و مصرف، مشخصات گیاهشناسی، انواع، مناطق رشد، شیوه‌های پرورش و... این گیاه می‌پردازد.

جوز هندی در واقع بذر نوعی میوه آلویی شکل از درختانی گرمسیری و همیشه سبز با نام علمی "Myristica fragrans" می‌باشد که از آن دو نوع ادویه به اسامی "جوز هندی" (nutmeg) و "میس" (mace) به دست می‌آورند. اروپائیان جوز هندی را در قرون وسطی شناختند و با ویژگی‌های منحصر به فرد آن برای استفاده در امور آشپزی و تهیه داروهای سنتی آشنا شدند. موضوع ارزش جوز هندی به عنوان یک ادویه خوش عطر و طعم به تدریج آنچنان بالا گرفت که باعث بروز ستیزه‌های متعددی بین کشورهای قدرتمند اروپای آن زمان شامل پرتغال، هلند و انگلیس برای سلطه بر مناطق تولید آن به ویژه جزایر "باندا" در اندونزی شد.